Τίτλος: Η Ζωή του Πι
Συγγραφέας: Yann Martel
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Μετάφραση: Κουμπαρέλη Μπελίκα
Όταν αποφάσισα να πάρω στα χέρια μου αυτό το βιβλίο, δεν ήξερα πραγματικά τι να περιμένω. Φανταστείτε ότι δεν είχα διαβάσει καν την περίληψη στο πίσω μέρος! Μερικές φορές είναι υπέροχο να μην έχεις ιδέα τι θα διαβάσεις στις επόμενες σελίδες, με αποτέλεσμα το κάθε τι να αποτελεί έκπληξη!
Περίληψη:
*"Θα σου διηγηθώ μια ιστορία που θα σε κάνει να πιστέψεις στον Θεό".
Η ιστορία που ο ηλικιωμένος Ινδός διηγήθηκε στο συγγραφέα, είναι η απίστευτη ζωή του Πι Μολιτόρ Πατέλ, που έκανε το γύρο του κόσμου και βρίσκεται μέσα σε τούτο δω το βιβλίο.
Ο Πι και η οικογένειά του ζουν στην Ινδία και διατηρούν ένα ζωολογικό κήπο. Ο νεαρός Πι έχει δύο αγάπες: τα ζώα και το διάβασμα. Διαβάζει με πάθος ό,τι έχει σχέση με τον Ινδουισμό, το Χριστιανισμό και το Ισλάμ και, προς μεγάλη έκπληξη των γονιών του, αποδέχεται και πιστεύει και τις τρεις θρησκείες. Κάποτε η οικογένεια αποφασίζει να μεταναστεύσει στον Καναδά μαζί με τα ζώα. Όμως το πλοίο ναυαγεί, κι ο Πι βρίσκεται μόνος σε μια βάρκα μαζί με μιαν απίστευτη ομάδα: μια ζέβρα, μια ύαινα, έναν ουραγκοτάγκο και μια τεράστια βασιλική τίγρη της Βεγγάλης.
Ο Πι πρέπει τώρα να συνυπάρξει με ναυαγούς που δεν μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου. Με εξυπνάδα, με απίστευτο θάρρος και ανομολόγητο φόβο, αποδέχεται τη φύση του κάθε ζώου και αναπτύσσει μιαν άρρηκτη σχέση κυρίως με την τίγρη. Δεν είναι τυχαίο που αυτή έχει όνομα ανθρώπου: Ρίτσαρντ Πάρκερ.
Ο Γιαν Μαρτέλ μας δίνει ένα καταιγιστικό βιβλίο. Μια συγκλονιστική παραβολή για την πάλη ανάμεσα στην ψυχή και τη σάρκα. Συγκινητικό χωρίς μελοδραματισμούς, με χιούμορ ακόμη και στις πιο δραματικές του στιγμές, σε κάνει να σκεφτείς τους προσωπικούς σου Ρίτσαρντ Πάρκερ, τα δικά σου ναυάγια, και σε μαθαίνει πώς να επιβιώνεις.*
Διαβάζοντας τις πρώτες σελίδες ανακαλύπτουμε στοιχεία του πρωταγωνιστή τα οποία θα μας βοηθήσουν στην πορεία να κατανοήσουμε της εξέλιξη της ιστορίας. Η ζωή του στον ζωολογικό κήπο, οι σχέση του με τις τρεις θρησκείες στις οποίες πιστεύει, η σχέση του με την οικογένεια του, όλα αυτά είναι ζωτικής σημασίας. Όταν το πλοίο που μεταφέρει την οικογένεια Πατέλ καθώς και αρκετά από τα ζώα του ζωολογικού, στον Καναδά, βυθίζεται ο Πι θα βρεθεί σε μια τραγική κατάσταση, στην οποία κανείς μας δεν θα ήθελε να βρίσκεται! Ναυαγός σε μια βάρκα μαζί με μια ζέβρα, έναν ουραγκοτάγκο, μια ύαινα και μια βασιλική τίγρη της Βεγγάλης! Με ελάχιστες προμήθειες και σπασμένο ηθικό ο Πι θα πρέπει να παλέψει με τον εαυτό του και να επιστρατεύσει όλο του το κουράγιο προκειμένου να ανακαλύψει το κλειδί της επιβίωσης του. Μια επιβίωση που φαντάζει αδύνατη. Ο συνεχής κίνδυνος των σαρκοφάγων συνεπιβατών του καθώς και η έκθεση στα καιρικά φαινόμενα στη μέση του ωκεανού δεν είναι οι κύριοι εχθροί του.. οι χειρότεροι εχθροί του είναι η απελπισία, η θλίψη και ο φόβος.. ή μάλλον θα λέγαμε καλύτερα ο τρόμος! Μέσα από αυτό το τρομερό ταξίδι που διήρκεσε πάνω από 7 μήνες θα διδαχθούμε την σημασία της πίστης (στον Θεό ή ακόμη και στον εαυτό μας) και την δύναμη που μπορεί να αντλήσει κανείς από αυτή, ποια είναι τα όρια ενός ανθρώπου που βρίσκεται κοντά στο θάνατο και μέχρι που μπορεί να φτάσει κανείς προκειμένου να κρατηθεί στη ζωή. Μια περιπετειώδης ιστορία γεμάτη από κάθε άποψη, άλλες φορές σκληρή, άλλες φορές δοσμένη με χιούμορ! "Η Ζωή του Πι" ήταν πραγματικά ένα βιβλίο έκπληξη για μένα. Τον αν μου άρεσε ή όχι είναι πολύ σχετικό. Ένα είναι σίγουρο.. ότι πήρα πολλά διαβάζοντας το και θα το θυμάμαι για πολύ καιρό!
Διαβάστε ένα απόσπασμα πατώντας εδώ.
Καλή σας ανάγνωση!
Νομίζω Αλεξάκι πως, αν κάτι πρέπει πραγματικά να σου "έμεινε" από το βιβλίο αυτό, είναι το τέλος! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν το πρώτο μου δώρο για τα Χριστούγεννα! Ελπίζω να το απολαύσω όσο φαντάζομαι! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιωτάκι πράγματι μου έμεινε! :) ήταν ιδιαίτερο βιβλίο αλλά από τα μισά και μετά το απόλαυσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορώ περιμένουμε την άποψη σου!
Τώρα που βγήκε και η ταινία πρέπει να την δούμε κορίτσια!!!
Και εμενα το πρωτο δωρο για τα χριστουγεννα ηταν. :) Στην αρχη δεν ημουν σιγουρος οτι θα μου αρεσε, αλλα οσο το προχωραγα τοσο περισσοτερο δεν μπορουσα να τ' αφησω απο τα χερια μου. Αλεξια, το τελος με βρηκε καπως... απροετοιμαστο. Δεν το περιμενα, ομως αυτο δεν σημαινει οτι δεν μ' αρεσε. Καθε αλλο, το λατρεψα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ Γιώργο το τέλος δεν το περίμενα καθόλου έτσι! Αλλά σε γενικές γραμμές το βιβλίο με κέρδισε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κάποια σημεία πρέπει να το παραδεχτώ ότι ήταν πολύ σκληρό για τα δεδομένα μου αλλά δεν στέκομαι εκεί.. περνάει πολλά μηνύματα και αξίζει να διαβαστεί!